Argentinan musian jolasten

kaixo denoi!
Bidaiatzean denbora estaziora iritsi eta joan berri den trenaren pare da, beti zu baino azkarragoa, baina orain geldirik gaudela, trenik gabeko estazio bat bilakatu da, tren denak atzo edo bihar igarotzen direlarik bertatik eta gu paisaiari begira irrifar batekin eta motxilarik gabe.
Bost egun "lanean" eta bizitza aldaketarekin gustura gaude. Hostel txikia da, 7 gela, 32 ohe. Orain sei bolondres gaude eta turnoak 4 ordukoak dira, baina bihar bi bolondres badoaz eta lau geratzen garenez turnoak 6 ordukoak bilakatuko dira. Guretzat 12 ordu.... ea astebukaeran bolondres berriren bat agertzen den... Gure zorterako hiru bolondres argentinarrak dira eta beraiei esker pila bat ikasten ari gara herrialde honi buruz. Bertako jendea bolondres aurkitzea hostel batean, nire ustez, Argentinan bakarrik gertatzen da. Bertako motxilero pila bat ezagutzen ari gara. Beraientzat herrialdeko bira, guretzat interraila bezala izango da, baina hizkuntza arazorik gabe.
Atzo bizi izan genuen momenturik surrealistena, argentino bat beste bati musean nola jolastu esplikatzen. Ze ona! Euskal jatorriko argentinar batek erakutsi omen zion. Txapelketa antolatu beharko dugu gabonetan!
Argentinako karta jokorik jolastuena Truco da. Atzo ikasi genuen jolasten eta ezetz asmatu ze jokuren kriston antza duen.....TRUKarena. Ez da posible... Euskaldun gehienak jolasten ez dakiten joku bat Argentina osora zabaldu zen aldaketa batzurekin.
Lengo asteko pkana ez zen nahi bezala atera. Kotxearen bila joan ginenean, bazpare, seguroari buruzko galderak egin nizkion. KE TIMO! Berdin du zuk norbaiti jo edo beste batek zu jotzen zaituen, beti zuk ordaintzen duzu eta gero beste gidariarekin nahi baduzu paperak egin zure esku. Gainera seguroak frankiziarekin dira eta ez nolanahikoak gainera, 3800€ artekoak. Ke txollo! Beraz terminalera joan eta lehenengo busa hartu genuen pena pixkatekin. Kanpinean bi neska argentinar ezagutu genituen eta kotxea konpartitzeko asmoa genuen.
Purmamarkan beste suitzar bat elkartu zitzaigun. Bertan gau bat pasa ondoren eta el cerro de los siete colores ikusita, urrengo egunean Tilcarara joan ginen. Oso herri turistikoa baina xarma askorekin. 2500mko altueran dago, ala ere inguruan dauzkan 4000mko mendiekin ez du altuera sentsazioa transmititzen. Bertako jendea koka ostoak mastikatzen ibiltzen da eta leku guztitan salgai dago baina ez genuen dastatu. Bezperan ezagututako neska suitzarra purmamarkan geratu zen baina alemaniar jatorriko bat batu zitzaigun eta taldetxoan jarraitu genuen bidiaia. Beraiekin lenengo eguna igaro genuen eta beraiek bidaia jarraitu zuten Bolibiaruntz, guk beste egun bat Tilcara pasa genuen. Iritxi ginenean hostel-camping bateko jabea ezagutu genuen, Vasco deitzen diotena. Kontatu zigunagatik Oiartzun, orereta eta Irunen familia dauka. Arbelaitz familia, bai zuberoako eta pagoako jendea... EHan pare bat aldiz egona omen da, azkeneko aldiz 2008an. Bigarren egunean, bakarrik geundela aprobetxatuaz, bere hostelera mugitu  ginen.
Tilcaran lehenengo gaueko hostelean, beste lau euskaldun ezagutu genituen eta beraiekin egin genuen Garganta del Diabloko mendi buelta. Erasmus etorri diren ikasleak ziren eta horietako bat Oreretakoa. Arkaitzako Asier kamareroan kuadrilakoa.
Oiartzunen familia duen argentinarra, Oreretako Mikel eta hori nahiko ez balitz, hostelez aldatu ginenean bertan Irungo Unai topatu genuen... Argentinan bizi den euskal diasporari buruz ikerketa egiten ari den kazetaria... Gaztezulon urtarrilan bere artikuloa bat argitaratuko da. Hemendik zorte onena opa diogu bere ikerketarekin!
Euskeraz bapo hitz egin ondoren, berriz Saltan bueltan gara, ingelesez hitz egiteko prest.
Besarkada bana denontzat!
Argazki gehiago hostelaren facebookean daude, saiatu naiz hemen jartzen baina zeozerk errorea ematen du.
Azken argazkian ikusten den hiria da Salta.

Lana aurkitu dugu gabonetarako!

Kaixo denoi!
Argentinan gaude, iparraldean, Salta hirian. Hemendik hiru aste bueltaka ibiltzeko asmoa genuen Bolibiara pasa aurretik baina plan aldaketa.Hostel batean boluntario bezala hasiko gara astebukaeran. Egunean 4-5 ordu lan egiteagatik dohainik gera gaitezke bertan. Hemen urtarrila, horko abuztua bezala da eta den-dena oso garesti jarriko da eta bidaiatzeko agobiantea egongo da, beraz oberena nonbait geratu eta ekaitza pasa arte itxaron. Hemen galdetu dugu, pentsatuaz kostako zitzaigula lana bilatzea eta abenduak 20rako tope jarriaz baina a ze zortea, lenengoan. Bi bolondres badoaz eta gu sartuko gara. Hasierako asmoa urtarrilak 15 arte hemen geratzea da. 5 aste. Interneten bilatu nahi badezue, norbaitek bixitan etorri nahi badu,... Tierra Norte Hostel izena du. Abraham Cornejo kaleko, 62an.

Hurrengo hilabetea geldirik egongo garenez eta inguru honetan milaka leku eder daudenez,  bihar bi eguneko eskursio bat egitera goaz, kotxe alkilatu batean. Ea zer moduz moldatzen garen Andetan gidatzen. Salta 1200mko alturan dago eta bihar 3000mtik pasako gara. Ikusiko ditugun leku batzuen argazkiak bilatu ditut interneten eta atxikitzen dizkizuet.

Asuncionetik honaino 22 orduko bidaia izan zen. Hiru bus ezberdinetan. Hemen kanping munizipalean gaude. Kanpingataz aparte herriko pistina da, hego amerikako pistinarik handienetakoa du. 10 egun behar dira betetzeko. Lau egun daramazkigu hemen eta oraindik ez da betetzen bukatu. Larunbatean iritsi ginenean, uda honetako irekiera zen, sarrera dohainik. A ze erokeria! Eta igandean kriston beroa egin zun eta oraindik jende geyo zeon. 10mila pertsona omen zeuden. Aforoa 15milakoa dauka eta udaran iristen omen da maximora. Ikustekoa da. Parrila pila bat daude eta jendea egun pasa etortzen da. Gure partzelan lau familia zeuden. Norbaitek parrila libratu orduko beste batek hartzen zun. Haragia toneladaka, kriston kea,... Nafarroa oinez bat sanoagoa da.
Lapurretak ohikoak dira hemen eta astebukaera osoa kanpinaren ondoan pasa dugu, pistina itxi arte.
Atzo kriston ekaitza bota zun eta gure kanping berriak etzun aguantatu. Ura sartu zitzaion eta komunetako sarreran dagoen aterpean egin dugu lo, goizean garbitzaileak bota digun arte. Kanpiña ondo dago baina itsasnek larunbatean josten ibili behar izan zun. Iskineko soporte bat soltatu zelako. Merke zurrean ibili ginen eta orain abentura!
Denbora pasatzeko scrable kasero bat egin dugu. Euskarazko bertsioa internetetik kopiatua.
Ondo pasa eta gozatu zubia!
Besarkadak denontzat!